VERLATINGSANGST, WAT MOET JE WEL OF JUIST NIET DOEN?

Verlatingsangst wordt vaak een selffulfilling prophecy. Als je vroeger in de steek gelaten bent of voelde, wil je nu die wond genezen in je relatie. Je trekt partners aan met dezelfde wond wat maakt dat deze relaties vaak gebaseerd zijn op een patroon van aantrekken en weer afstoten. Uiteindelijk word je verlaten en zul je tegen jezelf zeggen; “zie je wel, mijn verlatingsangst is terecht“. Hierdoor groeit de angst en het wantrouwen voor eventuele toekomstige partners nog meer. Jij hebt alleen niet door dat jouw kind pijn de relatie saboteert, niet de ander. 

Wat werkt niet?

Maar wat kun je nu doen, om uit deze patronen van verlatingsangst te komen? Eerst bespreken we wat niet werkt, zodat je bij jezelf kunt ontdekken of dit bij je speelt.

• Onderdruk je gevoelens niet. Je onzekerheid is geen fijne basis om een relatie op te bouwen, maar steeds in angst alles inslikken is ook niet gezond. Kijk of je het liefdevol met je partner kunt bespreken en eventueel hulp kunt zoeken.

• Je partner manipuleren. Alles wat je doet om je partner thuis te houden, zijn gedrag te laten veranderen, of meer rekening met je angst te laten houden werkt averechts. De druk op je relatie vergroot en je partner zal zich beklemd voelen. Ook al denk jij dat je niet manipuleert, onderzoek het eens eerlijk bij jezelf. Is je partner vrij om te gaan en staan waar hij of zij wil?

• Onrealistische verwachtingen hebben ten opzichte van je partner. Je wil het liefst 24 uur per dag bij je partner zijn en helemaal versmelten. Je verwaarloost je eigen leven en vrienden en wil de ander geen minuut uit het oog verliezen, het liefst zou je echt alles samen doen.

• Leer om te gaan met je angst, als je partner weg moet naar een feestje, zijn werk of een andere gelegenheden. Het is jouw angst, dus zoek ademhalingsoefeningen, schrijf het van je af of ga wandelen. Vind iets wat voor je werkt en bouw je eigenwaarde op.

• Besef dat je verantwoordelijk bent voor je angst en emoties. Geef niet je partner de schuld van je gevoel. Zijn of haar gedrag heeft niets te maken met je emoties en staat hier los van. Je denkt dat je partner schuldig is, maar niemand bepaalt hoe jij je voelt, alleen jijzelf. Uit deze afhankelijkheid ontstaat een dynamiek van “nodig hebben“, je hen meer dan zij jou. Hierdoor beland je in een vicieuze cirkel, omdat je het gevoel hebt dat alleen jij de relatie graag wilt, wat nog meer angst oproept.

Welke dingen doe je juist wel?

• Stop met jezelf veroordelen. Je kunt er niets aan doen dat je deze angst hebt opgelopen, jij hebt het niet veroorzaakt. Accepteer dat het zo is en ga vanaf nu liefdevol met jezelf om.

• Geef jezelf onvoorwaardelijke liefde. Leer om jezelf lief te hebben voordat je alles weer projecteert of haalt bij je partner.

• Vergroot je zelfvertrouwen en eigenwaarde.. Kies er bewust voor om je onzekerheid niet meer bij je partner neer te leggen, ga zelf aan de slag.

• Neem de verantwoordelijkheid voor je angsten en emoties, ook als een ander er een oorzaak in heeft. Neem je eigen kracht terug en deal met wat voorbij komt. Ga rustig zitten met je gevoelens en laat ze toe, ze mogen er zijn. Leer je innerlijke kind dat het gehoord wordt dat alles er mag zijn, precies zoals het komt.

• Accepteer dat het een proces is. Er bestaat geen “Quick fix”, dus ga van het proces houden, van elke stap. Voel de bevrijding en vier je successen, hoe klein ook.

• Stop het zoeken naar een relatie. Als je merkt dat je toch weer driftig op zoek bent naar een partner, vanuit een gebrek aan liefde of een pijnlijk verlangen, stop dan. Besef dat je op dit moment niet in staat bent om onvoorwaardelijke liefde te geven, op een gezonde manier. Je gaat gelijkgestemde partners aantrekken en dan begint het weer van voor af aan.

• Zet verlatingsangst om in emotionele zelfredzaamheid. Ga aan de slag met onthechting en leer om op eigen benen te staan. Dit stelt je in staat om zelf de verantwoordelijkheid in de hand te nemen en leer jezelf kennen.

• Ga aan de slag met persoonlijke ontwikkeling. Verdiep je in je schaduwkanten en het ego.

Auteur: Madeleine van Mourik.