TIJD, ONS MEEST KOSTBARE BEZIT

Een vader komt weer eens laat thuis van zijn werk. Moe en geïrriteerd treft hij zijn vijf jaar oude zoon aan bij de deur. “Papa, heb je even tijd, ik wil je iets vragen?” “Ja, natuurlijk, wat is er?” antwoordde de vader. “Papa, hoeveel verdien jij per uur?“vroeg de zoon met grote ogen.

“Dat gaat je niets aan! Waarom vraag je zoiets?” zei de vader boos. “Ik wil het gewoon weten. Vertel me alsjeblieft hoeveel je per uur verdient”, smeekte de jongen. “Als je het echt wil weten, ik verdien 100 euro per uur”. “O“, antwoordde de jongen met zijn hoofd gebogen. Hij keek omhoog en zei vervolgens: “Papa mag ik alsjeblieft vijftig euro lenen?“

Ik heb hier geen tijd voor

“Als je alleen maar wilde weten hoeveel ik verdien, zodat je wat geld kan lenen om een stom stuk speelgoed of iets dergelijks te kopen, dan kun je meteen naar je kamer gaan. Ga naar je bed om na te denken over waarom je zo egoïstisch bent. Ik werk elke dag lang en hard en ik heb geen tijd voor dit soort kinderachtige spelletjes.”

Het kleine jongetje liep stilletjes naar zijn kamer en trok de deur achter zich dicht. De vader ging zitten en werd in zichzelf nog bozer over de vraag van zijn kleine zoon. Hoe durft hij zoiets te vragen alleen maar voor een beetje geld. Na een uurtje begon de man te kalmeren en zich af te vragen of hij niet een beetje te hard was geweest voor zijn zoon. Misschien moest hij iets met die vijftig euro kopen dat hij echt nodig had. Zijn zoon vroeg eigenlijk nooit om geld.

Misschien was ik te hard

De vader ging naar boven naar de kamer van zijn zoon en deed de deur open. “Slaap je?” vroeg hij. “Nee papa, ik ben wakker”, antwoordde de zoon.

“Ik heb eens nagedacht, misschien was ik iets te hard voor je,” zei de vader. “Het was een lange dag en ik heb mijn irritatie op jou afgereageerd. Hier is de vijftig euro waar je om vroeg.”

De kleine jongen ging vol blijdschap rechtop zitten. “O, dankjewel papa!” schreeuwde hij, waarna hij onder zijn kussen graaide en nog een paar verkreukelde briefjes tevoorschijn haalde. Toen de vader zag dat zijn zoon al geld had, begon hij weer boos te worden.

De kleine jongen telde langzaam zijn geld en keek toen omhoog naar zijn vader. “Waarom wilde je nog meer geld als je al geld had?” bromde de vader. “Omdat ik niet genoeg had, maar nu wel,” antwoordde de jongen.“Papa, ik heb nu 100 euro. Kan ik een uur van je tijd kopen? Kom morgen alsjeblieft vroeg thuis. Ik wil graag samen eten.” De vader was ontroerd, sloeg een arm om zijn zoon en vroeg of hij hem wilde vergeven.

Tijd is het meest kostbare bezit

Je tijd delen met anderen is hetzelfde als het geven van leven. Mensen kunnen “Ik hou van je” en “Je bent belangrijk voor me” zeggen door tijd met je door te brengen. En de beste manier om hierop te reageren is door nog meer tijd te bieden. Het mooiste wat je kunt geven aan je vrienden en familie, is je tijd. Laat het daarom niet te laat worden, om je gevoelens te delen met anderen. Auteur: Onbekend.