SOMMIGE MENSEN HEBBEN GELUK, ANDEREN PECH

Van de week zat ik terug te denken aan mijn puberteit en twintigers bestaan. Ik kan niet echt zeggen dat ik van binnen diep ongelukkig was, maar het leven was verre van makkelijk. Ik had zeker wel de gedachte; ‘Het leven is moeilijk en sommige mensen hebben geluk’.

Sommige mensen hebben geluk

Ik zag geen kansen of overvloed, dat was voor mij niet weggelegd. Er waren mensen die gewoon mazzel hadden en op de goede plek terecht kwamen. En mensen zoals ik, die altijd van het ene in het andere probleem, of situatie vielen.

Wat er onbewust gebeurde, is dat mijn overtuigingen in de buitenwereld zichtbaar werden, dus het werd er niet beter op. Er ontstonden zelfs patronen, waar ik behoorlijk wat last van kon ondervinden.

De bodem was bereikt

Jaren en jaren later, kwam ik op het pad van bewustwording omdat ik niet verder kon zinken, de bodem was bereikt. Ik kreeg steeds meer kennis en ging mezelf observeren. Waarom sprak ik vanuit gebrek? Waarom geloof ik dit? Waarom doe ik dit? En vooral ook, wat doet dit geloof met mij?

Ik kwam er al snel achter dat dit gevoel voor mij comfortabel was, omdat het mijn conditionering was. Ik was een meisje, ik maak geen carrière, ik leef niet mijn droom, ik leef voor anderen, net zoals mijn moeder dat deed.

Je ervaart ongemak

Als je hiermee aan de slag gaat, weet dan dat je onderbewuste het niet prettig vindt om gezien te worden. Het kan dus goed zo zijn dat je ongemak ervaart, of bang wordt. Het zijn namelijk wel de overtuigingen die je mee kreeg van de mensen van wie je het meest houdt.

Als je de onbewuste overtuigingen die niet van jou zijn gaat ombuigen, dan ontmoet je uiteindelijk jezelf. Auteur: Madeleine van Mourik.