SO TIRED OF THIS LIFE – ELENA BERNABE

“Grandma, I’m tired. So tired of this life…”

“Take your tiredness, my child, and wrap it around yourself. Like a blanket in the cold winter months. Tiredness comes to make you a nest, to bring you to wear comfortable clothes, to make you sink into its warm embrace. I invite you to stay within yourself.

Accept that you’re tired

Without strength, without thoughts, without actions. Like the snow that covers everything to soften the world, to make it muffled, to protect it from noise. Accept the flakes of your tiredness and let yourself be completely covered by them.”

“I could die buried under there…”

“You will be reborn instead. Like the seed in the ground. Do not resist your weariness, do not reject it with a thousand actions, a thousand intentions, a thousand feelings of guilt. It just wants to take you by the hand and lead you to sink into the void. Right there, where the source of every inner strength lies. They taught us to be strong by resisting. But it is in surrendering that the true heroes emerge.”

“I’m afraid, grandmother. What if fatigue will annihilate me?”

“My child, you are not afraid of tiredness but of losing control of yourself. The time has come for you to give yourself to life. And to generate together with it the most wonderful children: the fruits of your soul!” 

Auteur: Elena Bernabè

“Oma, ik ben moe. Zo moe van dit leven …”

“Neem je vermoeidheid, mijn kind, en wikkel het om jezelf heen. Als een deken in de koude wintermaanden. Uit vermoeidheid komt om je een nest te maken, om je comfortabele kleren te laten dragen, om je in zijn warme omhelzing te laten wegzinken. je om in jezelf te blijven. Zonder kracht, zonder gedachten, zonder acties. Zoals de sneeuw die alles bedekt om de wereld te verzachten, te dempen, te beschermen tegen lawaai. Accepteer de vlokken van je vermoeidheid en laat je volledig bedekken door hen.”

“Ik zou daaronder begraven kunnen sterven …”

“In plaats daarvan zul je herboren worden. Net als het zaad in de grond. Weersta je vermoeidheid niet, wijs het niet af met duizend acties, duizend bedoelingen, duizend schuldgevoelens. Het wil je gewoon bij de hand nemen en leiden jij om in de leegte weg te laten zinken. Precies daar, waar de bron van elke innerlijke kracht ligt. Ze leerden ons sterk te zijn door ons te verzetten. Maar het is in overgave dat de ware helden tevoorschijn komen. ‘

‘Ik ben bang, grootmoeder. Wat als vermoeidheid me zal vernietigen?’

“Mijn kind, je bent niet bang voor vermoeidheid, maar om de controle over jezelf te verliezen. De tijd is gekomen om jezelf tot leven te wekken. En samen daarmee de mooiste kinderen voort te brengen: de vruchten van je ziel!” 

Auteur (vertaling): Elena Bernabè