RELATIES, WAAROM IS HET ZO LASTIG?

Het is veel makkelijker om je partner de schuld te geven van iets, dan naar jezelf te kijken. De ander veroorzaakt alle problemen, maar is dat ook echt zo? Ik ben niet perfect, jij ook niet en inderdaad je partner ook niet. Lukt het je om eerlijk tegen jezelf te zijn en verantwoordelijkheid te nemen?

Waarom zijn relaties vaak zo moeilijk, frustrerend en pijnlijk?

• Je legt je verlangens, verwachtingen en overtuigingen op aan je partner. Als je je partner constant dwingt iemand anders te zijn, dan wie hij of zij werkelijk is, dan creëer je enorme spanning in je relatie. Eigenlijk zeg je dan: “je bent niet goed genoeg zoals je bent en je kunt maar beter veranderen, anders hou ik niet van je“. Meestal gaat dit onbewust, je hebt het helemaal niet door.

Wat kun je hieraan doen? Onderzoek op welke manieren je je verlangens, verwachtingen en overtuigingen aan je partner opdringt. Je kunt het goed merken, als je een spanning in je lichaam ervaart. Deze spanning komt door de weerstand, van het niet accepteren.

• Je hebt niet het vermogen om open en eerlijk te communiceren. De grootste fout die gemaakt wordt in een relatie, is het onvermogen om open en kwetsbaar te communiceren. Lang heb ik gedacht en verwacht dat mijn partner mijn gedachten kon lezen en er ook naar handelde. De realiteit is natuurlijk dat niemand dit kan. Omdat je bang en onzeker bent, communiceer je op een vage en dubbelzinnige manier, om confrontaties te voorkomen.

Wat kun je hieraan doen? Oefen met duidelijk en eerlijk communiceren over wat je wel en niet leuk vindt, in je relatie. Heb je moeite om assertief te zijn? Dan is dat een teken dat er niet genoeg open communicatie is. Je moet samen werken om een ​​”veilige plek” te creëren, waarin je alle twee inzet toont.

• Omdat je je trauma’s uit je kindertijd op je partner projecteert. Je doet dit niet bewust, maar het projecteren van de trauma’s uit je jeugd op je partner, is een belangrijke reden waarom de relatie zo moeilijk kan lijken. Wat je in je jeugd hebt meegemaakt, is bepalend voor wat je op latere leeftijd ervaart. Als je bijvoorbeeld bent opgegroeid met een emotioneel niet beschikbare ouders, dan is de kans groot dat jij een partner zoekt die je leegte opvult. Hierdoor ontstaat er een aantrekken en afstoten dynamiek.

Wat kun je doen? Je partner behandelen zoals een ouder zou doen, is echt geen optie. En als je jezelf een ouder voelt, is dat een nog groter signaal. Voel je je een vader of moeder die constant je partner moet straffen of juist verzorgen? Of voel jij je een kind dat ondergeschikt is aan je partner? Als dat het geval is, moet je de kernwond die je gedrag veroorzaakt, zien te achterhalen en onderzoeken. Ga je verdiepen in je kind pijnen.

• Gebrek aan zelfliefde. De liefde in je relatie kan voorwaardelijk zijn, omdat je niet echt weet hoe je onvoorwaardelijk lief moeten hebben. Je hebt niet geleerd om van jezelf te houden, waardoor er afhankelijkheid ontstaat. Mijn oma zei altijd: “heb je naaste lief als jezelf“. Maar hoe kun je van je naaste houden, als je niet weet hoe je van jezelf moet houden? Hoe kun je aan een ander geven wat je niet bezit? Zelfliefde is een het essentieelste onderdeel van elke relatie, omdat het een basis vormt voor authentieke, gezonde en pure liefde. Zonder zelfliefde word je relatie gevoed door behoeftigheid, angst, jaloezie en pijn. Zonder zelfliefde zul je altijd hunkeren, naar een opvulling van je leegte.

Wat kun je doen? Zelfliefde betekent een diepgaande, innerlijke acceptatie en begrip van jezelf. Ga dus aan de slag met zelfliefde. Leer van jezelf te houden, om zo voldoende liefde te hebben, om aan de ander te kunnen geven. Auteur: Madeleine van Mourik.