RELATIE VANUIT ONVEILIGE HECHTING

Als je op aarde komt, is alles nieuw. Alles is onzeker want je komt er helemaal alleen. Je begrijpt in eerste instantie niet waar je bent en wie jij zelf bent. Eigenlijk ben je een klein rondvliegend vogeltje zonder dat je weet waarheen. Je weet niet waar je zelf ophoudt en waar het andere begint.

Wie is er voor mij?

Wat heb je dan nodig? Een referentiepunt, een startpunt, een houvast. Iemand die er voor je is, die je vasthoudt en die je laat voelen dat het oké is. Iemand die je gerust stelt. Een veilige basis van waaruit je de wereld kan ontdekken, en jezelf natuurlijk. Maar wat nu als deze veilige basis, dit startpunt er – in een belangrijk moment – niet is? Om wat voor reden dan ook. Wellicht niet (altijd) fysiek aanwezig, wellicht niet emotioneel.

“Remain in the world, act in the world, do whatsoever is needful, and yet remain transcendental, aloof, detached, a lotus flower in the pond.”

Osho

Wat zal er dan onbewust door je heen zijn gegaan? Paniek? Onbegrip? Onrust? Onzekerheid? Waar ben ik? Wie troost me? Wie stelt me gerust? En wat zul je dan onbewust hebben gedaan? Overleven? Sterk zijn en er voor jezelf proberen te zijn?

Onveilige hechting

Waarschijnlijk heb je toen (onbewust) gedacht dat je het voortaan beter zelf allemaal kunt oplossen en dat je maar beter niet op een ander kan vertrouwen. Vooral niet op degene die dicht bij je staat, want zelfs die is er niet als je je onveilig en onzeker voelt. En dat wil je niet nog een keer voelen. Je wil niet weer worden teleurgesteld.

Er ontstaat een soort hardheid om je heen om jezelf te beschermen en staande te houden. Ik kan het wel alleen. En als iemand dichtbij komt, als iemand door me heen prikt en ik me kwetsbaar voel, dan sluit ik de boel af want dat is niet de bedoeling.

Zo kun je lang op een bepaalde manier leven waarbij je je oké voelt. Maar dan wel met een gesloten of halfopen hart. En dan zul je altijd (onbewust) iets missen. Namelijk liefde en verbinding. Met jezelf en anderen. En wat nu als er dan iemand voorbij komt waar je ineens die verbinding bij voelt? Een verbinding waar je niet zomaar voor weg kan lopen. Doodeng, maar toch ga je een beetje meer open want deze persoon doet wat met je. Maar ‘O’ wat sta je op scherp, want nu voel je je regelmatig kwetsbaar. Deze persoon kan je maken of breken. En dat ook wel de bedoeling zijn.

Mijn schild omhoog

Want wat als hij of zij er even niet is? Wat als de ander niet achter je staat, niet voor je opkomt of je niet laat voelen dat je het belangrijkste bent? Dan gaan alle alarmbellen af, zie je wel! Het diepe gebrek aan vertrouwen wordt aangeraakt. En wat doet dit pijn. Verzet. Het schild komt weer omhoog. Maar je laat deze persoon niet gaan, want er hangt te veel vanaf. Hij of zij laat je iets voelen waar je onbewust al zo lang naar op zoek bent en tegelijkertijd is dit beangstigend.

“The best love is the kind that awakens the soul; that makes us reach for more, that plants the fire in our hearts and brings peace to our minds. That’s what I hope to give you forever.”

The Notebook

Je bent onveilig gehecht en hierom hecht je je liever nooit meer aan iemand. Onbewust laat je een ander nooit helemaal toe en dit kan volledig omslaan in het vastklampen aan de ander. Er is een bepaalde boosheid in je en een diep verdriet.

Kom, lieve ziel, loop maar met kleine stapjes, voort door je proces. Door je leven. Waarin je weer vertrouwen mag krijgen. In jezelf en later ook in anderen. Jji bent je veilige basis. Draag jezelf in al je verdriet. In al je boosheid, angst en onzekerheid. Om zo weer de verbinding met jezelf te herstellen. Om zo dichtbij je te zijn. En om zo de wereld weer te ervaren zoals jij bent Thuisgekomen in jezelf. Veilig. Auteur: Mirella Suurhoff.