NIET MEER AANWEZIG DOOR DISSOCIATIE

We maken allemaal wel eens vervelende dingen mee, maar wanneer kun je zeggen dat je een trauma oploopt? Trauma treedt op als je in een stressvolle situatie niet weet hoe je je emoties kunt reguleren. Omdat het te overweldigend is, raak je de verbinding met jezelf en het huidige moment kwijt.
Wat je doet, is je lichaam verlaten om jezelf te beschermen. Je bent niet meer aanwezig door dissociatie.

Wat de bedoeling is, is dat je je emoties kunt reguleren en verwerken, zodat je in het moment kunt blijven en je lichaam weer teruggaat naar de oorspronkelijke staat van zijn. Als je niet hebt geleerd om je emoties te reguleren, dan heb je waarschijnlijk nu last van verschillende copingmechanismen. Hierbij kun je denken aan; middelengebruik, shoppen, scrollen op sociale media, verslavende relaties, constant bezig zijn, je terugtrekken uit het leven of dissociëren.

Kalmeer je zenuwstelsel

Je doet dit om op die manier je zenuwstelsel te kalmeren, omdat gewoon reguleren niet lukt. Trauma wordt opgeslagen in je lichaam en in je onderbewustzijn. Dit is de reden waarom je soms getriggerd wordt en overdreven reageert op kleine gebeurtenissen. Het is een trauma herinnering uit je verleden, in het heden.

Het copingmechanisme dissociëren was zo ‘normaal‘ voor mij was, ik dacht dat het mijn leven was. Zo liep ik jaren volledig gedissocieerd rond en worstelde met onopgeloste trauma’s, waar ik me totaal niet bewust van was. Ik geloofde volledig in mijn verhaal, mijn waarheid. Het grootste deel van de tijd, bracht ik door met mezelf afleiden, op alle manieren die ik kon bedenken. Ik was altijd bezig, altijd ‘onderweg’ en van relatie naar relatie. Ik was aan het rennen voor mezelf!

Niet meer aanwezig door dissociatie

Fysiek was ik aanwezig, maar mentaal was ik vaak verdwenen. Ik ging op de automatische piloot stand, een soort trance waarin je geleefd wordt, in plaats van leeft. Je leert al in je jeugd om te dissociëren als het leven te groot aanvoelt om ermee om te kunnen gaan. Als je geen ouder hebt die je kan begeleiden en emotioneel ondersteunen. Als je geen veilige hechting hebt, ben je niet verbonden met wie je werkelijk bent. Wat je vervolgens ziet, is dat de patronen waarin je geconditioneerd bent, steeds weer opnieuw blijven herhalen. Auteur: Madeleine van Mourik.