JIJ MOET MIJN WONDEN HELEN

“Ik ben nog steeds op zoek naar mijn partner, om me te geven wat mijn ouders niet konden. Ik raak nog steeds snel gefrustreerd als ik me niet gehoord of gezien voel. Mijn ego geeft nog steeds snel betekenis aan hun gedrag, zodat ik me kan voelen zoals ik deed als kind. Namelijk alleen en verkeerd begrepen”.

Is dit herkenbaar? Je hebt hele lieve ouders gehad, die er fysiek waren. Ze waren er alleen niet op emotioneel vlak, waardoor jij je (onbewust) emotioneel verlaten hebt gevoeld.

Je bent niet gehoord en gezien

Je ouders hebben niet geleerd om zich te verbinden met zichzelf, waardoor ze je simpelweg niet konden horen of zien. Het is zeker geen kwaad wil, ze hebben gewoon het bewustzijn niet. Ook waren ze niet in staat om jou jezelf te laten zijn en om te kunnen gaan met emoties. Ze projecteerden hun eigen stukken op jou. Ze hebben je opgevoed, zoals zij dachten dat je “zou moeten zijn”.

Nu heb je het gevoel dat niemand je begrijpt dat is je wond. Om die wond te genezen en de pijn te helen ga je driftig op zoek naar een partner. Die partner gaat je geven wat je ouders niet konden. Natuurlijk is geen enkele partner daartoe in staat en zal het ook nooit genoeg zijn.

Doorbreek de cyclus

De druk wordt zo hoog dat de relatie stopt. Door je bewust te worden kun je deze cyclus doorbreken. Het is logisch dat het kleine kind in je nog steeds de aandacht en liefde wil, die het zo hard nodig had. Het is nu alleen belangrijk dat je inziet dat je dat jezelf mag gaan geven. Je kunt het niet genezen of helen door iets in de buitenwereld. Auteur: Madeleine van Mourik.