IK ZAL AAN JE DENKEN TOT HET GEEN PIJN MEER DOET

Deze ene zin dekt de zware lading die ik ervoer in mijn relaties: “Ik zal aan je denken tot het geen pijn meer doet.” Een belofte die, hoewel ik dacht doordrenkt van liefde, de complexitei

Laten we ons eens verdiepen in het verhaal van codependentie. Een reis die begint met de belofte van liefde, maar vaak eindigt met gebroken harten en het kwijt zijn van jezelf.

Het lijkt zo lief, de ware liefde misschien wel. Die onophoudelijke gedachten aan die ander en de relatie. Je denkt dat het een uiting is van de diepe connectie. Het was mijn stem, van de zorgzame ik, die beweerde: “Ik zal bij je zijn en blijven, zelfs als het moeilijk is.”

Maar onder deze nobele belofte ontdekte ik dat er een complex web zat van codependentie.

Codependentie als dans

Codependentie is als een dans waarbij twee mensen synchroon lijken te bewegen. Echter, in werkelijkheid is het een dans van wederzijdse afhankelijkheid en zelfopoffering. In deze dans verliezen individuen vaak zichzelf in de behoeften van de ander. Dit in de hoop hun eigen pijn te verzachten, door de pijn van de ander te verlichten.

Aan de oppervlakte lijkt de belofte “ik zal aan je denken tot het geen pijn meer doet” nobel. Echter diep van binnen draagt het de last van een destructieve liefde. Het betekent dat de eigen pijn wordt uitgesteld of verwaarloosd, in het streven naar het helen van de pijn van de ander. Het is een dynamiek van geven zonder te ontvangen. Van verzorgen zonder zelf verzorgd te worden.

De weg naar heling

De weg naar heling begint met zelfontdekking en zelfbevrijding. Het is het besef dat liefde niet mag draaien om het opofferen van je eigen welzijn. Het is de erkenning van de noodzaak om jezelf los te maken van de dwingende greep van deze codependentie-conditionering. En te leren liefhebben zonder jezelf te verliezen.

Vanuit codependentie is het leren stellen van grenzen een daad van moed. Het betekent erkennen dat het niet egoïstisch is om voor jezelf te zorgen. Het is een essentieel onderdeel van een gezonde relatie. Het is het uitdragen van zelfliefde als een basis voor het delen van liefde met anderen.

Ik zal aan je denken

Wanneer de last van codependentie wordt losgelaten, ontstaat er ruimte voor groei naar gezonde relaties. Relaties waar liefde wordt gedeeld, niet als een afhankelijkheid, maar als een gelijkwaardige verbinding. Het is een proces van gebrokenheid naar heelheid, waarbij het geen pijn meer doet, omdat het hart eindelijk vrij is.

Dus, laten we de belofte opnieuw maken. Laten we zeggen: “Ik zal aan je denken, niet tot het geen pijn meer doet, maar tot we beiden vrij zijn van de lasten van codependentie. Dan wordt onze liefde geboren uit pure vrijheid en niet uit gevangenschap.” Auteur: Madeleine van Mourik.