IK WAS BANG OM TE GAAN SLAPEN

Het omgaan met onopgeloste trauma’s kan aanzienlijke gevolgen hebben voor je slaap. De duisternis en de stilte van de nacht confronteren je vaak met malende gedachten die je overdag misschien kunt negeren door jezelf af te leiden. Als kind herinner ik me nog levendig hoe ik soms angstig was in het donker. Ik zag angstaanjagende schaduwen op mijn gordijnen, dacht dat een hert me zou aanvallen, of was er stellig van overtuigd dat er een indringer in huis was, of zelfs op de gang. Ik was bang om te gaan slapen.

Bang om te gaan slapen

In mijn late tienerjaren tot mijn vroege twintiger jaren was ik weer bang om te gaan slapen. De tijd in bed was verschrikkelijk, en de meest angstaanjagende gedachten en nachtmerries kwamen tevoorschijn zodra ik mijn ogen sloot. Daardoor werd ik iemand die feestjes tot in de late uurtjes bezocht en koste wat kost probeerde te voorkomen dat ik naar huis moest. Ik was degene die spreekwoordelijk altijd ‘het licht uit’ deed.

Omdat ik nooit had geleerd hoe ik mezelf kon kalmeren, bleef die onderliggende angst aanwezig. Het kan ook zijn dat je een trauma hebt opgelopen in je slaapkamer of tijdens de nacht, wat je slapeloosheid kan verklaren. Misschien heb je als kind je ouders horen ruziën terwijl je in bed lag, of heb je nare ervaringen gehad die gepaard gingen met duisternis, waardoor slapengaan verdriet en angst met zich meebrengt.

Nervus vagus stimuleren

Het is essentieel om je kleine ik te leren troosten en kalmeren voor het slapengaan. Het vergt enige oefening om je zenuwstelsel tot rust te brengen, zodat je weer van een goede nachtrust kunt genieten. Hier is een oefening om de nervus vagus te activeren door middel van oogbeweging:

• Doe deze oefening voor je gaat slapen en gelijk als je wakker wordt.
• Lig plat op je rug op bed.
• Adem rustig en diep in door je neus, en adem langzaam uit door je mond.
• Kijk nu alleen met je ogen zo ver als je kunt naar links, en houd dit vast tot je moet gapen of zuchten. Het kan even duren, dus hou de houding vast.
• Houd je hoofd goed stil.
• Breng vervolgens je ogen langzaam terug naar het midden en sluit ze. Adem rustig in en uit.
• Herhaal de oefening door je ogen nu naar rechts te bewegen, zo ver als je kunt. Wacht tot je ook nu weer moet gapen of zuchten.
• Dit is een teken dat de nervus vagus geactiveerd wordt en je parasympathisch zenuwstelsel tot rust komt.

Auteur: Madeleine van Mourik.