IK VERLANG ZO NAAR JOU

Ik schreef al eerder over dat aantrekkingskracht bestaat, waar we iets in een ander tegenkomen dat we zelf nog niet hebben ontwikkeld. Waar het in onszelf nog leeg is, of stil staat. Verlangen naar iemand kan heerlijk voelen. Ook op basis van leegte. Het kan heftig voelen en extatisch, maar in de meeste gevallen zal het uiteindelijk ook voor onrust en nare gevoelens gaan zorgen.

Er gebeurt iets

Vooral als we even niet ontvangen wat we zo nodig hebben van die ander. Het voelt trekkend en ongemakkelijk omdat er iets mee moet. We zijn afhankelijk van die ander. Afhankelijk van of diegene er is, en precies dat doet of laat wat we nodig hebben. Maar soms voelt het dan ook weer sprankelend. Het gevoel alsof we echt leven. Ja ik ben er, ik besta, ik leef. Ik sta ‘aan’ en ik word gezien. Er gebeurt iets.

Maar omdat er zoveel van afhangt, kunnen we er bijna alles aan willen doen om datgene dat we nodig hebben en ontvangen van die ander, te behouden. Het houdt ons bezig en we denken er veel aan. Het voelt vroeg of laat niet prettig meer. Dat is omdat het trekkende gevoel ons eigenlijk zelf op de plek van de leegte wil hebben, en niet iets van buitenaf.

“Alle sprookjes hebben dit met elkaar gemeen, dat zij zich bezighouden met het verlangen en niet met de vervulling.”

Het zal dus niet voortdurend prettig blijven voelen, hoewel het zeker -naast de onrustige en ongemakkelijk trekkende gevoelens- hele fijne gevoelens kunnen zijn. Als we ons steeds meer gaan richten op onszelf, zal dit hele gevoel gaan veranderen. Dan zullen we gaan merken dat het evengoed heerlijk kan zijn om samen te zijn, maar dat het anders voelt. Er hangt niet zoveel meer vanaf en we zijn steeds minder afhankelijk. Het voelt vrij en we hoeven niet zo nodig van alles. En op die manier. We voelen dat we de controle gaan loslaten. Er komt ruimte en vrijheid.

Ik verlang naar jou

Evengoed zullen we dan verlangen voelen om met iemand samen te zijn, maar dit voelt meer dan een bepaalde levenszin of levenslust. Het voelt licht en fijn, ook het verlangen zelf. Dus zelfs als we niets doen met het verlangen, het niet vervullen door er iets mee te doen, zullen we er al van kunnen genieten. Het trekt niet maar kan er gewoon Zijn.

Als we steeds meer in onze kracht komen te staan, onszelf steeds meer gaan bewonen met ons bewustzijn, zullen we steeds minder nodig hebben en hierom de controle steeds meer los kunnen laten. Er komt ontspanning en vrijheid. Vanuit deze plek kunnen we zuivere fijne gevoelens voelen voor iemand zonder dat er iets mee moet. Soms kunnen we zin hebben om iemand te zien, leuke dingen te doen, of om bijvoorbeeld te knuffelen, alleen dit voelt vrij. Want als het op de een of andere manier niet in de praktijk zou kunnen worden gebracht, zou dit ook prima zijn.

Het “moet” niet

De gedachte aan iemand is al fijn als het vrij is en goed zit. Als we aan iemand denken waarmee de verbinding vrij is van ‘moeten’ of controle, dan kunnen we warme gevoelens ervaren, en komt er een glimlach op ons gezicht. Dan kunnen we genieten van wat er is met iemand. En evengoed niets per se iets moeten doen.

Samen delen is fijn, maar nog fijner dan het niet ‘moet’ en het niet vanuit controle is. Dus als het vrij is en gewoon kan gebeuren. Het gevoel tussen mensen in verbinding kan evengoed heerlijk voelen, en de magie tussen man en vrouw zal altijd blijven bestaan. Ook zonder leegte. Auteur: Mirella Suurhoff.