IK BEN SHIRLEY

Ik ben Shirley, 33 jaar oud en ik zit in een hels internationaal vechtscheiding proces. Na een toxische/narcistische relatie in Portugal durfde ik na vier jaar voor mezelf en m’n dochter te kiezen. Dit is het begin van de loodzware weg waarbij ik ook loskwam van mijn codependentie vanuit huis.

“Sometimes in life you have to miss someone you love until you don’t miss them anymore.”

Angel Moreira

Ik ben opgegroeid met mijn moeder die zelf veel onverwerkte trauma’s heeft en een afwezige vader. Vanaf vijf jarige leeftijd ben ik opgegroeid in een tehuis en heb ik constant moeten vechten voor een plekje. Ik was nooit goed genoeg, ik was te druk, getraumatiseerd en een vervelend onbegrepen kind.

True love

Ongeveer tien Jaar geleden heb ik echte liefde mogen ontmoeten. Een gelijkwaardige relatie, zo mooi, warm en intens, oprecht en leerzaam. Tegelijkertijd zo eng dat ik met destructief gedrag, zoals binding-, en verlatingsangst, de hele relatie op de klippen heb laten lopen.

Ik was enorm in gevecht met mezelf. Ik wilde een onafhankelijke partner zijn en tegelijkertijd gered worden. Ook wilde ik m’n eigen leven hebben, maar was zo verliefd dat ik constant naar zijn bevestiging zocht. Dit was zo verwarrend dat ik eindigde in een hopeloos onzeker eendje. Die relatie was gedoemd om te mislukken. Als ik zoiets liefdevols niet kon houden, dan was ik niks waard, bleef het stemmetje in m’n hoofd zeggen.

Mijn Melody

Na anderhalf jaar liefdesverdriet besloot ik naar Portugal te emigreren, voor een zangcarrière. In werkelijkheid rende ik keihard weg van mezelf en viel ik terug in een oud en bekend patroon, namelijk gekleineerd worden. Ik ging een giftige relatie aan, waarin ik mezelf compleet verloor.

Ik raakte zwanger en ben bevallen in de bergen van Portugal. Alleen, eenzaam, onbegrepen en doodsbang om vervolgens vernederd te worden. Ik was niet goed genoeg voor mijn kind omdat ik zelf geen liefdevolle jeugd heb gehad. Maar ik heb ondanks alles de grootste onvoorwaardelijke liefde mogen ervaren en voelen, van m’n dochtertje! Mijn dochtertje, mijn liefde! Mijn Melody.

Ontvoerd

In Juni 2019, na een vreselijke periode in Portugal, ben ik eindelijk naar Nederland gegaan met de kleine meid. Met toestemming van vader, om vervolgens als ontvoerende ouder met een belastende jeugd weg gezet te worden. Ik ben vernederd, besmeurd met modder, en verachtelijk weg gezet. Ik was een junk en m’n kind in levensgevaar.

“I love you beyond paint, beyond melodies, beyond words. And I hope you will always feel that, even when I’m not around to tell you so.”

Kiera Cass

Volledig in angst en vol onbegrip heb ik alsnog geprobeerd om met liefde een omgangsregeling op te zetten. Een hel waar ik nu al twee en een halve jaar in zit. Rechtszaken, Raad van Kinderbescherming en IKO advocaten, ze begrepen niet waarom ik een omgangsregeling wilde. Of ik wel goed bij m’n hoofd was. Ik heb aan alle onderzoeken volledige medewerking gegeven en hulp gezocht voor mijn paniek aanvallen. Maar Nee, volgens de wet ben ik en crimineel.

Loskomen van codependentie

Toch voel ik mij sterker dan ooit, want dit heeft mij de kans gegeven om echt te groeien. Vanuit liefde loskomen van codependentie en mijn ego. Begrijpen waar het bij mij fout zit, waar ik mezelf in kan verbeteren. Bindu heeft mijn leven een soort van gered. Ik ben er nog niet, maar zelfs psychologen hebben mij bij lange na niet zoveel laten inzien als Madeleine.

Ik ben een succesvol verzekeringsadviseur, haal volgende maand hopelijk mijn derde diploma en zing in een geweldige band. Elke post van Bindu geeft me wekelijks, moed, hoop en kracht om mijn strijd voort te zetten. Haar E-book verslind ik opnieuw bij elke tegenslag. Ik durf mij nog niet open te stellen voor de liefde, maar ik weet dat dit vanzelf komt. Ik heb hoop geloof en heel veel liefde voor mezelf. Zodat ik dat straks op een gezonde manier m’n dochtertje kan leren. Auteur: Shirley.