IK BEN FRANCIS

Hoi allemaal, ik ben Francis, 53 jaar en moeder van twee kinderen. M (25) en J. (21). Ook heb ik drie bonus kids, twee van vierenveertig en eenenveertig. Vier jaar geleden ben ik gescheiden en sinds dien, bewandel ik steeds bewuster mijn pad, al snap ik er soms weinig van. Mijn ouders zijn toen ik twee was gescheiden en toen ik drie was hertrouwde mijn moeder met een andere man.

Ik kende mijn biologisch vader niet, maar ik wist wel wie hij was. Ik ging vragen stellen waar iedereen omheen draaide maar uiteindelijk kreeg ik het verhaal. Mijn moeder wilde niet dat ik contact had met hem, maar in het gezin waar ik opgroeide, was ik ook niet op mijn plek. Ik hoorde daar niet.

Mijn moeder deed haar best

De band met mijn moeder was goed, al zaten er wel scheuren in, wat je je pas later realiseert. Maar ze deed haar best. Mijn stiefvader heeft daar best inspraak op gehad, dat onze band slechter werd. Toen ik zestien werd, ben ik door hem het huis uitgezet. Zoals ik was gekomen, zo moest ik ook gaan.

“When you’ve lost everything, you’ve got nothing to lose” – Ken Follett

De kleding die ik aan had was nog het enige wat ik had. Op mijn eenentwintigste leerde ik mijn ex kennen. Verliefdheid was er niet maar voor ik er erg in had, zat ik in een huwelijk met drie bonus kinderen. Ook dat paste niet in wie ik was. Wie A zegt moet ook B zeggen, dus ik wilde afmaken waar ik aan was begonnen. Alleen werkt dat niet uiteindelijk.

Ik werd verliefd op een jeugdliefde en dat was mijn wake up call. Sinds vier jaar woon ik alleen, ik ging volop daten. Drie jaar geleden kwam ik iemand tegen die totaal niet mijn droom prins was. Ik dacht niet aan een serieuze relatie, dus schrok ik van deze ontmoeting. We liepen elkaar tegemoet en ik schrok enorm. Ik wist dat dit een grote verandering in mijn leven ging brengen.

Ik snap je niet

Drie jaar van afstoot en aantrek. We zijn precies hetzelfde, maar snappen elkaar totaal niet. We weten alles zonder woorden van elkaar er is veel liefde, maar het leidt tot niets. Ik weet dat ik iets met hem moet maar wat? Ik heb hem als kind al gezien in mijn fantasie en dromen.

“Sometimes it’s hard to keep your dream alive”

Vroeger als kind wist ik dingen. Ik ben dat een tijd kwijt geweest, of op een laag pitje. Nu is dat weer terug. Corona is ideaal voor mij geweest. Ik heb lange tijd met mijzelf bezig kunnen zijn doordat ik contactberoep heb. Dit heeft me behoorlijk doen groeien al heb ik nog vele vraagtekens.

Ohja!

Soms sta je stil om ineens weer een “Oja moment” te hebben. Ik weet en voel dingen, ik kan ze alleen niet onderbouwen en dat frustreert weleens. Mijn dochter snapt niets van me. Ze zegt je moet lekker in een tippi gaan wonen in het bos. Dus om een lang verhaal kort te maken ben ik nog steeds zoekende op mijn pad. Auteur: Francis.