IK BEN BIJ JE, ALS HET ZWAAR WORDT

Eens, in een klein dorp aan de rand van de wereld, woonde een bijzondere ziel genaamd Elara. Elara was niet zoals de anderen. Ze voelde diep, droomde intens, en dwaalde vaak af naar haar eigen innerlijke wereld. Een wereld vol onontdekte emoties en verlangens terwijl ze van binnen hoopt dat er iemand bij haar is, als het zwaar wordt.

Op een dag begon Elara te beseffen dat ze haar eigen reis moest maken. Ze moest de duistere plekken in haar ziel onder ogen zien, haar eigen pijn voelen en haar eigen wonden helen. Ze wist dat niemand anders dit voor haar kon doen, maar ze hoopte dat er iemand kon zijn die simpelweg naast haar zou blijven zitten tijdens haar tocht.

De kunst van aanwezig zijn

Ze deelde haar gedachten en gevoelens met haar beste vriendin, een zachte ziel genaamd Isabella. Isabella was geen therapeut of een tovenaar, maar ze was begaafd met de kunst van aanwezig zijn. Ze luisterde zonder te oordelen, gaf geen ongevraagd advies, en oordeelde nooit over Elara’s gevoelens.

Isabella begreep dat Elara niet verwachtte dat ze de zon liet schijnen op haar donkere dagen. Ze wist dat Elara begreep dat haar duisternis van haar was om te omarmen. Maar wat Elara zocht, was een vriendin die simpelweg naast haar kon zitten in haar schaduwrijk.

En zo deden ze dat. Ze zaten samen in stilte, terwijl Elara haar tranen liet stromen, terwijl haar hart brak en terwijl ze worstelde met haar innerlijke demonen. Isabella was daar, haar hand zachtjes vasthoudend, haar aanwezigheid een geruststellend baken in de duisternis.

Ik ben er als het zwaar wordt

Na verloop van tijd begon Elara te beseffen dat ze sterker was dan ze dacht. Ze begon haar eigen weg uit haar schaduwrijk te vinden. En terwijl ze dat deed, bleef Isabella eenvoudig naast haar zitten, haar hand vasthoudend, zonder verwachtingen, zonder oordeel.

De reis van Elara was haar eigen, en ze wist dat ze de pijn moest voelen om te genezen. Maar Isabella was er om haar te herinneren dat ze niet alleen was, dat ze geliefd was, en dat ze niet hoefde te vechten tegen haar demonen in eenzaamheid. Ze is er als het zwaar wordt.

Haar tedere hart

Uiteindelijk ontdekte Elara dat ze helder schitterde, niet ondanks haar donkere tijden, maar juist vanwege hen. Ze was mooi in haar gebrokenheid en sterk in haar tedere hart. En terwijl ze haar eigen weg vond, bleef Isabella naast haar, haar hand vasthoudend, tot Elara weer terug was.

En zo ging het verhaal van Elara en Isabella, een verhaal van vriendschap, liefde en de kracht van gewoon naast iemand zitten in hun donkerste momenten. Auteur: Madeleine van Mourik.