HOLDING SPACE, WAT HOUDT DAT IN?

“Holding space” vind ik een mooie Engelse term om aan te geven dat je ruimte vasthoudt voor jezelf of een ander. Alles mag er even gewoon zijn, zoals het zich aandient. We hebben allemaal drie kernbehoeften, namelijk gezien worden, gehoord worden en authentiek onszelf mogen zijn en uitdrukken.

Stel je niet zo aan

Toch is het heel lastig om echt “ruimte te houden”, omdat we dat simpelweg niet geleerd hebben. Meestal als we iemand “advies” geven, op een verhaal of probleem, spreken we eigenlijk tegen een oude versie van onszelf. Als kind leerde niet om te praten over wat je voelde, of het ruimte te geven. Je leerde om het weg te stoppen of er overheen te stappen; “Doe niet zo dramatisch”, “Kop op, het stelt niets voor”, of “Stel je niet zo aan, het komt heus wel weer goed”.

De heling zit in het gewoon aanwezig zijn bij wat er is, ook bij alle emoties. Als ik getriggerd raak, of mijn emotionele ongemak op een ander projecteer, observeer ik mezelf. Ik voel wat er in mijn lichaam gebeurt en blijf aanwezig bij de sensaties, zonder daar een oordeel of hoofd-reactie op te geven.

Hoe voelde dat voor jou?

“Ruimte vasthouden” betekent pauzeren, aanwezig zijn, ademen en observeren hoe je normaal nu op de ander zou reageren. Als iemand iets met mij deelt over hoe hij of zij zich voelt, hoe vaak probeer ik dat dan te veranderen of op te lossen? Reageer ik door te vertellen wat ik in een vergelijkbare situatie zou hebben gedaan? Als je dat helder hebt en veel mee oefent, zul je merken dat het steeds makkelijker wordt om voor iets anders te kiezen.

Want zeg eerlijk, hoe vaak vraag jij in een ruzie of discussie; “Hoe voelde dat voor jou?” En hoe vaak luister je dan echt actief zonder onderbreking? Waarschijnlijk veel te weinig, omdat je ego dat gewoon niet prettig vindt en hier vol tegenin gaat.

Om dit te leren zul je moeten oefenen, veel oefenen. Wordt eerst bewust en begin dan stap voor stap met zelfonderzoek. Auteur: Madeleine van Mourik.