We hebben allemaal een kleine ‘ik’ in ons. En omdat je loyaal bent naar je ouders, hoe slecht het vroeger ook was, is het best lastig om de waarheid te zien van je ouders. Als je gaat kijken naar wat er toch traumatisch voor je is geweest, is het niet gek als je het gevoel hebt dat je hen vertrouwen beschadigd. Je wil eigenlijk niets liever dan je ouders een plezier doen en lief over ze praten en denken.
“Be who you needed when you were young”
Maar op een gegeven zul je in de rol van de volwassene moeten stappen, je gaat je kleine ‘ik’ bij de hand nemen en het proces van genezing aan. Ook jij verdient het om de trauma’s, overtuigingen en patronen uit je jeugd te gaan loslaten. Dit proces vereist dat je stap voor stap gaat onderzoeken en inzien wat je heeft beïnvloed. Carl Jung noemde dit proces individuatie. Een veel voorkomend trauma, waar je echt ongelofelijk veel last van kunt ervaren op latere leeftijd, is emotioneel niet beschikbare ouders hebben.
Hoe herken je emotioneel niet beschikbare ouders?
- Ze zijn bezig met zichzelf.
- Met emoties kunnen ze slecht overweg.
- Ze richten zich meer op het fysieke, in plaats van op het emotionele.
- Exclusieve aandacht is bijna een vereiste.
- Gemengde emoties ervaren kunnen ze niet. Ze ervaren in plaats daarvan alleen zwart-wit emoties.
- Reflecteren op zichzelf, of nadenken over hun denken (een vorm van hogere intelligentie) is te emotioneel bedreigend.
- Ze voelen zich alleen op hun gemak als het gesprek op een onpersoonlijk en verstandelijk niveau blijft.
- Ze verwachten dat je hun gedachten leest en weet wat ze nodig hebben, maar duwen je weg als je probeert te helpen.
- Er wordt vooral gepraat over “wat”. Wat ze hebben gezien, wat er is gebeurd etc. Ze kunnen niet praten over diepere onderwerpen, zoals waarom dit gebeurde, of waarom ik me zo voelde.
- Als je met een emotie komt wordt er niet gereageerd op de emotie, maar komt er een oplossing of praten ze er overheen.
- Ze proberen je emoties niet te begrijpen en zijn er zelfs trots op ongevoelig te zijn. Bijvoorbeeld: “Ik zeg het gewoon zoals het is”, “Ik ga niet veranderen, dit is wie ik ben”.
- Sorry zeggen en proberen de relatie te herstellen doen ze niet.
- Er worden strikte rollen afgedwongen.
- Er zijn geen grenzen en weinig privacy.
- Ze hebben het gevoel dat ze het recht hebben om te doen wat ze leuk vinden, simpelweg omdat ze de ouder zijn en jij het kind. Denk aan de uitspraak als; “Ik ben nog altijd je vader”.
- Hun zelfrespect berust op jou en geeft hen wat ze willen, of je handelt op een manier waarvan ze denken dat je dat zou moeten doen.
Voedt jezelf opnieuw op
Op hoeveel van deze tekens heb je “Ja” geantwoord? En er zijn nog veel meer signalen dat je ouders emotioneel niet beschikbaar zijn en jou niet kunnen zien, voor wie je werkelijk bent. Het wil zeker niet zeggen dat ze niet van je houden, of dat ze “slecht” zijn. Het wil alleen zeggen dat ze naar hun beste kunnen en bewustzijn hebben gehandeld. Aan jou nu de taak om jezelf opnieuw op te voeden en de cirkel te doorbreken. Auteur: Madeleine van Mourik.
Leuk artikel? Deel het!
Schrijf je in voor onze
NIEUWSBRIEF!
Gerelateerde artikelen
Angst, Ego
|HET VERSCHIL TUSSEN EGO OF INTUÏTIE
Angst, Trauma
|REST EN DIGEST EN TRAUMA
Angst, Trauma
|EMPATHIE EN BEGRIP BIJ PTSS
Angst, Triggers
|FEEDBACK AANNEMEN ALS CODEPENDENT
Angst, Ego
|DE LINK TUSSEN DEPRESSIE EN HET EGO
Schrijf je in voor onze
NIEUWSBRIEF!