HOE GA JE SAMEN OM MET TRIGGERS?

Wanneer je nog volledig je kleine ‘ik’ bent, is het enige waar je je (onbewust) druk om maakt het beschermen van je identiteit, van wie je denkt te zijn. Dit zorgt ervoor dat je niet echt contact kunt maken me de mensen om je heen. In plaats daarvan ben je erop uit om je eigen gelijk te bewijzen, of gezien en gehoord te worden. Hoe kun je samen leren omgaan met triggers?

Niemand wint, ook jij niet

Als je in discussies je gelijk wil halen wint er niemand, ook jij niet. Je kleine ‘ik’ voelt zich even goed, maar al snel voel je je toch weer gekwetst, niet begrepen of boos. Je ervaart misschien veel spanning en stress van die kleine ‘ik’ en wil er het liefst zo snel mogelijk vanaf, maar weet je kleine ‘ik’ is niet slecht. De kleine ‘ik’ probeert je te beschermen tegen pijn en bedoeld het echt goed. 

Als je nog geïdentificeerd bent met de kleine ‘ik’, wil dat zeggen dat je nog copingmechanismen gebruikt uit je jeugd. Vaak zijn ze niet zo handig meer en lopen discussies daardoor vaak hoog op. Om weer in contact te komen met jezelf, en je los te maken van de kleine ‘ik’ kun je je focus leggen op je adem. Je kunt op die manier leren om niet meer defensief of reactief te worden op je eigen emoties.

Hulp bij het samen omgaan met triggers

• Besef dat als je getriggerd raakt er een klein meisje of jongetje aan je been trekt en aandacht nodig heeft. Merk het op wanneer hij of zij allerlei verhalen gaat opgooien en probeert ‘gelijk’ te halen. Dit zal je helpen om even bewust stil te kunnen staan bij wat er werkelijk gebeurt. 
• Neem pauze wanneer je het nodig hebt. De kleine ‘ik’ reageer vaak direct op alles, vaak op een niet gepaste manier. Als je spanning ervaart of andere fysieke veranderingen zeg dan STOP! tegen jezelf en stap uit de situatie. Stop met praten, bellen of appen en zeg dat je op een later tijdstip verder wil praten. Eerst ga je nu je zenuwstelsel reguleren. 
• Luister naar het perspectief van de ander. Hoor wat de ander zegt en voelt. Onderbreek de ander niet. Het betekent niet dat je het perspectief van de ander moet delen, of als het jouwe moet beschouwen, maar je kunt altijd leren van wat de ander zegt.
• Leer inzien wanneer de ander is geraakt en geïdentificeerd is met zijn of haar kleine ‘ik’ is. Als je zinnen hoort als; ‘je weet dat ik gelijk heb’ of andere defensieve opmerkingen dan kun je constateren dat het geen open gesprek meer is. Als je nu doorgaat met praten zal dat niet werken. Je kunt beter het gesprek beëindigen, of zeggen dat jij eruit stapt. 
• Kijk samen naar oplossingen. Vraag hoe je de ander kunt helpen, of wat je zou kunnen verbeteren. Hoe kun je samen tot een oplossing komen die voor alle twee goed voelt. Auteur: Madeleine van Mourik.