HOE DOORBREEK JE PLEASEGEDRAG?

Het overlevingsmechanisme wat we de reekalf-traumareactie noemen is beter bekend als pleasegedrag. Je leert het al jong, wanneer je omgeving niet veilig is. Wanneer je opgroeit in een omgeving die onveilig en niet voorspelbaar is, leer je je aan te passen door je eigen behoeften te negeren. Je gaat je concentreren op de behoeften van de ander.   

Als je ouders soms explosief waren, chaotisch of emotioneel afwezig, dan leer je onbewust om ‘makkelijk’ te zijn. Je gaat je gedeisd houden en doet alles om conflicten te voorkomen. Als je bekend bent met dit reekalf mechanisme ben je volledig gericht op wat anderen denken en vinden. Dit is het gevolg van opgroeien in een gezin waar als een iemand een emotie ervoer, iedereen die moest ervaren. 

Hoe test je jezelf?

Hoe kun je makkelijk testen of je last hebt van dit mechanisme? Door te kijken hoe je omgaat met grenzen. Hoe makkelijk stel je grenzen? Krimp je ineens bij de gedachte een grens te moeten stellen? Voel je je schuldig als je een grens stelt? Dit zijn allemaal tekenen van fawning. 

Als je wil genezen van dit mechansime begin dan met het zetten van kleine stapjes buiten je comfortzone om het vertrouwen in jezelf te laten groeien. Begin met het stellen van een kleine grens aan iemand waarbij jij je goed en veilig voelt. Het volgende wat je kunt doen is een uitnodiging afzeggen zonder al teveel uitleg te geven. Wat ervaar je hier bij en wat is de reactie die je krijgt?

Observeer je pleasegedrag

Neem ook de tijd om je eigen waarden en overtuigingen te observeren. Wat is echt belangrijk voor jou? Waar wil je geen concessies op doen? Daarna als dit allemaal goed gaat, kun je gaan aangeven wat je ergens bij voelt. Je haalt adem, neemt even pauze en zegt dan tegen de ander wat je niet fijn vindt aan zijn of haar gedrag. 

Je begint je eigen grenzen te definiëren en jouw waarheid met meer authenticiteit te spreken. Deze verschuiving is niet zonder angst, vooral omdat je weet dat je soms mensen gaat teleurstellen en je niet langer aan hun verwachtingen kan voldoen.

Stel jezelf essentiële vragen

• Doe ik dit omdat ik het werkelijk wil, of omdat anderen het van me verwachten?
• Hoe zou deze persoon reageren als ik mijn eigen behoeften of grenzen zou uitspreken?
• Zeg ik ja tegen iets om te voorkomen dat anderen zich slecht voelen?
• Verwacht ik een specifieke uitkomst als ik ja zeg of iets voor anderen doe?

Langzaam ga je begrijpen dat je eigenwaarde niet langer afhankelijk is van anderen. Het is tijd om je eigen kracht te herwinnen en je eigen behoeften te vervullen. Het is een reis die tijd en zelfreflectie vereist, maar het is de moeite waard om te ontdekken wie je werkelijk bent en je eigenwaarde te herstellen.

En tot slot is een belangrijke stap om te gaan staan voor je eigen perspectief. Je kunt in een gesprek bijvoorbeeld tegen de ander zeggen; ‘Ik snap waarom je je zo voelt, ik zie dit anders’, of ‘Hier ben ik het niet mee eens, maar van mening verschillen is prima’. Weet dat je niet fout of verkeerd bent als je pleasegedrag hebt. Het laat alleen zien wat je conditionering is. Auteur: Madeleine van Mourik.