DISSOCIËREN OM TE OVERLEVEN

We maken allemaal wel eens vervelende dingen mee, maar wanneer kun je zeggen dat je een trauma oploopt? Trauma treedt op als jij tijdens een stressvolle situatie niet weet hoe je jouw emoties kunt reguleren. Omdat het te overweldigend is, raak je de verbinding met jezelf en het huidige moment kwijt. Wat je doet, is je lichaam verlaten om jezelf te beschermen. Je gaat dissociëren om te overleven.

Copingmechanismen

Wat de bedoeling is, is dat je je emoties kunt reguleren en verwerken, zodat je in het moment kunt blijven en je lichaam weer teruggaat naar de oorspronkelijke staat van zijn. Als je niet hebt geleerd om je emoties te reguleren, dan heb je nu waarschijnlijk last van verschillende copingmechanismen. Hierbij kun je denken aan; middelengebruik, shoppen, scrollen op sociale media, verslavende relaties, constant bezig zijn, je terugtrekken uit het leven of dissociëren. 

Je doet dit om op die manier je zenuwstelsel te kalmeren, omdat gewoon reguleren niet lukt. Trauma wordt opgeslagen in je lichaam en in je onderbewustzijn. Dit is de reden waarom je soms getriggerd wordt en overdreven reageert op kleine gebeurtenissen. Het is een trauma herinnering uit je verleden, in het heden.

Dissociëren om te overleven

Dissociëren om te overleven

Het copingmechanisme dissociëren was zo ‘normaal‘ voor mij was, ik dacht dat het mijn leven was. Zo liep ik jaren volledig gedissocieerd rond en worstelde met onopgeloste trauma’s, waar ik me totaal niet bewust van was. Ik geloofde volledig in mijn verhaal, mijn waarheid. Het grootste deel van de tijd, bracht ik door met mezelf afleiden, op alle manieren die ik kon bedenken. Ik was altijd bezig, altijd ‘onderweg’ en van relatie naar relatie. Ik was aan het rennen voor mezelf! 

Fysiek was ik aanwezig, maar mentaal was ik vaak verdwenen. Ik ging op de automatische piloot stand, een soort trance waarin je geleefd wordt, in plaats van leeft. Je leert al in je jeugd om te dissociëren als het leven te groot aanvoelt om ermee om te kunnen gaan. Als je geen ouder hebt die je kan begeleiden en emotioneel ondersteunen. Als je geen veilige hechting hebt, ben je niet verbonden met wie je werkelijk bent. 

Wat je vervolgens ziet, is dat de patronen waarin je geconditioneerd bent, steeds weer opnieuw blijven herhalen. Auteur: Madeleine van Mourik.

Leuk artikel? Deel het!

Waardevol artikel?

Elke maand worden er ongelooflijk veel uren vrijwillig gestoken in het schrijven, bewerken en beheren van de Bindu website. Haal jij inzicht, steun, herkenning of persoonlijke groei uit de artikelen en wil je ons daarvoor bedanken, of wil je ons ondersteunen? Overweeg dan een donatie. 

Bedrag





Schrijf je in voor onze

NIEUWSBRIEF!

Gerelateerde artikelen

PSOAS

EEN GESPANNEN PSOAS DOOR TRAUMA

De psoas, diep verscholen in je lichaam, wordt vaak beschouwd ...
Drama

DE MAAT VAN JOUW DRAMA

De maat van jouw drama, is de maat van jouw ...
intuïtie

HET VERSCHIL TUSSEN EGO OF INTUÏTIE

Als je bezig bent met bewustwording is het fijn om ...
rest and digest

REST EN DIGEST EN TRAUMA

Het concept van 'rest and digest' is nauw verbonden met ...
ptss

EMPATHIE EN BEGRIP BIJ PTSS

Posttraumatische Stressstoornis is een serieuze aandoening die niet zomaar genegeerd ...
Feedback

FEEDBACK AANNEMEN ALS CODEPENDENT

Het aannemen van feedback kan een uitdaging zijn, vooral voor ...

Schrijf je in voor onze

NIEUWSBRIEF!

download