DEPERSONALISATIE, DE GRIP KWIJT OP JEZELF

Je kunt op verschillende manieren onthechten, een ervan is geestelijke onthechting. We noemen dat ook wel depersonalisatie en derealisatie. Geestelijke onthechting treedt op bij intense stress, je verliest dan tijdelijk het contact met de werkelijkheid.

Kijken naar jezelf

Depersonalisatie is het gevoel alsof je buiten jezelf bent, je kijkt van een afstand naar jezelf. Derealisatie is het gevoel alsof er iets mis is met de werkelijkheid. Beide komen voor in tijden van enorme angst en zijn tijdelijk.

Ook al duurt het maar even, het is wel heel beangstigend. Het eerste wat belangrijk is om te weten is dat je niet gek bent en er is ook niks mis met je. Het is een mechanisme om situaties die extreme stress geven aan te kunnen.

Alles leggen we stil

Je staat zo onder spanning en hebt misschien wel paniekaanvallen, dat je hersenen besluiten om alles gewoon een tijdje stil te leggen. Het is verder niet gevaarlijk en er is ook niets mis met je geestelijke gezondheid. Dit copingmechanisme heb je aangeleerd, je geest dacht dat je dit nodig had om de angstige situatie te kunnen overleven.

Als dit gebeurt, is het een signaal, dat een angst buitensporig is geworden. Je kunt het dus zien als een rode vlag, het is tijd om hulp in te schakelen. Het is heel waarschijnlijk dat ook jij weleens depersonalisatie hebt ervaren, het is namelijk een natuurlijk afweermechanisme van je hersenen.

Een aantal kenmerken

• Het gevoel hebben alsof je in een droom zit.
• Het gevoel hebben dat de mensen om je heen, of jijzelf niet echt zijn.
• Het gevoel hebben dat je los van de wereld bent geraakt.
• Je kijkt naar je gevoel, gedachten en lichaam van buitenaf.
• Je hebt het gevoel dat je jouw spraak of fysieke bewegingen niet onder controle hebt.

Meestal ervaar je dit op een bepaald kort moment in je leven, maar voor sommigen kan het een chronische, angstaanjagende en voortdurende aandoening worden. Auteur: Madeleine van Mourik.