DE SCHADUWKANTEN VAN JOUW LIEFDE

Ook al houden we zielsveel van iemand, we kunnen niet altijd maar alles goed vinden. Vanuit liefde willen we er voor iemand zijn, maar wanneer de ander ons ongelukkig maakt of ons uitput, is het nodig om grenzen te stellen. Dan is het nodig om ons af te vragen vanaf welke plek we er voor iemand willen zijn? Is het echt vanuit liefde, of is het omdat we bang zijn om verlaten te worden? Of omdat we bang zijn om bijvoorbeeld bevestigd te worden in onze overtuiging dat we niet goed genoeg zijn?

“Love is that condition in which the happiness of another person is essential to your own.”

Robert A. Heinlein

In de meeste gevallen zal het geven aan een ander vanuit voorwaardelijkheid (ik geef want ik wil iets van je terug, of ik geef vanuit angst voor de gevolgen wanneer ik dat niet doe) ons uiteindelijk gaan uitputten en energie kosten. Het is namelijk hard werken om zaken onder de deksel te houden en/of te manipuleren terwijl er in werkelijkheid iets anders onder ligt dat niet aan de oppervlakte mag komen.

Liefde is soms ‘niets doen’

Zowel schaduwkanten van de ander, als van onszelf. Wanneer we er louter vanuit liefde voor een ander zijn, vanuit liefde rekening houden met de ander, zal dit moeiteloos gaan, zijn we niet (te) hard aan het werk en kunnen we er écht Zijn voor iemand. En soms mogen we juist vanuit liefde loslaten. Vanuit liefde grenzen stellen. Dan zijn we er vanuit liefde voor iemand juist door er even niet te zijn.

Dan stellen we vanuit liefde voor onszelf en liefde voor de ander, een grens. Wanneer we dit niet zouden doen, we maar over ons heen laten lopen en teveel geven, dan kan dit nooit vanuit liefde zijn. Dit is dan puur vanuit het ego. Niet vanuit liefde voor jezelf en zeker ook niet vanuit liefde voor de ander.

Geef ruimte

Wanneer we grenzen stellen naar de ander, geven we de ander de mogelijkheid en de ruimte om het meer zelf te doen. Je geeft indirect het vertrouwen dat de ander het zelf kan. De ander kan Zijn met dat wat er is, zonder dat iemand hem of haar de hand boven het hoofd houdt en zaken voor hem of haar probeert op te lossen. Op deze manier krijgt de ander de kans om zijn of haar schaduwkanten werkelijk aan te gaan en dit zal natuurlijk even pijn doen.

In eerste instantie kan dit veel weerstand opleveren. Eerst bij degene die besluit er even niet te zijn, en natuurlijk ook bij de ander die ineens opgescheept zit met zijn of haar eigen lastige schaduwkanten. En au, dat komt hard aan. Onveiligheid, zich afgewezen voelen, zich alleen voelen. Al deze zaken kunnen omhoog komen. Maar zelfs als we er even niet voor de ander zijn, dan nog kan liefde er altijd zijn. De liefde voor een ander was er, is er en zal altijd blijven bestaan. Auteur: Mirella Suurhoff.