CONTACT, LUISTER JE WEL NAAR MIJ?

Waarom zijn we zo luid? Waarom praten we zo veel? Om de stilte op te vullen? Willen we echt iets weten, echt contact met de ander, of willen we vooral zelf gehoord worden? 

Luisteren we eigenlijk wel naar het antwoord, als we een vraag stellen? Vragen we door? Of luisteren we tot we iets horen waar we zelf wat van weten, geweest zijn, of ook meegemaakt hebben? Zodat we ons verhaal kunnen delen en zelf het woord kunnen nemen.

Wat zeg je?

Ik merk aan mezelf dat ik vroeger veel “luider” was dan nu. Veel luider. Ik was veel bezig met alles en iedereen om me heen. Maar was het echt contact? Over hoeveel mensen die ik ontmoet heb, kan ik echt iets vertellen? Ben ik iets te weten gekomen?

“Eye contact is way more intimate than words will ever be”

Nog iets wat lastig is in een gesprek, is contact met de ogen. Kijken we de ander echt aan? Of is dat ongemakkelijk en eng? Kijken we liever om ons heen, met af en toe een blik, een vluchtige connectie? Wat gebeurt er met je, als je je verhaal doet terwijl je de ander echt aankijkt?

Zie je mij?

Het wordt allemaal veel intiemer en kwetsbaarder. Het is echt contact. Tegenwoordig vind ik het fijn en makkelijk om mensen aan te kijken in een gesprek. Het moeilijkst vond ik het om de ander aan te kijken, als ik zelf praatte. 

Waar was ik bang voor? Dat ik in mijn gezicht uitgelachen zou worden? De onvoorspelbaarheid van de reactie? Of durfde ik gewoon mezelf niet te laten zien en kwetsbaar te zijn? Kijk je de ander echt aan? 

“Staying vulnerable is a risk we have to take, if we want to experience connection”

Zit er een verschil in een gewone chit-chat of een diepgaand gesprek? Een bekende of een vreemde? Ik denk als je jezelf niet durft te laten zien, het niet uitmaakt of het een vreemde of een bekende is, het gaat om jou.

Mag ik ook even?

Kunnen we het aan om een gesprek te voeren, waarin alleen de ander praat en we alleen oprecht luisteren? Een heel gesprek over de ander laten gaan, kan dat? Of noemen we het dan een monoloog en haken we al snel af. 

“Disconnect to connect”

Ik merk bij mezelf als iemand snel praat en veel informatie geeft, het veel lastiger is om echt te luisteren. Ik zit al snel “vol”. Als je niet echt luistert, gaat de helft gewoon langs je heen en kun je snel zelf weer praten. Dan wordt het veel makkelijker.

Connect with me

Voor mij is echt in contact zijn, iets moois nu. Ik merk dan ook dat ik me vaker terugtrek en niet meer met iedereen “praat”. Al die vluchtige contacten waar het steeds over dezelfde dingen gaat, laat ik nu. Ik ben veel specifieker geworden in het geven van mijn tijd. Mijn tijd is kostbaar en die besteed ik alleen of echt in contact.

“Shallow people value others on there appearances and then question why they lack genuine people in there lives”

Soms voel ik direct dat ik met de ander iets deel. Of de ander intrigeert me. Dan wil ik oprecht zijn of haar verhaal horen. Op die momenten kan ik ook echt luisteren en worden het waardevolle gesprekken, waar ik iets uithaal. Kwaliteit boven kwantiteit. Echt contact boven vluchtigheid.

Ik hoor je

Als ik echt luister, is de kans groter dat de ander rustiger gaat praten. Die hoeft zijn verhaal namelijk niet snel te doen, want ik luister. Ik heb geen agenda om mijn verhaal te vertellen, dus er is ruimte. 

“Most people do not listen with the intent to understand. They listen with the intent to reply”

Daardoor ontstaat er rust en is er verbinding. Door middel van doorvragen, laat ik blijken dat ik interesse heb en wil leren. Dat ik nieuwsgierig ben, met de wens dat de ander wil delen. 

Wil je echt luisteren?

Elkaar daar ook nog bij aankijken en het gesprek heeft waarde en is alles behalve vermoeiend. Vraag je bij een vermoeiend gesprek dus af of je wel echt wil luisteren. Wil je iets weten van deze persoon? Of wil je eigenlijk zelf praten en wordt je niet gehoord?

“The inspiration you seek is already within you. Be silent and listen”

Een echt gesprek is inspirerend, lerend en ik krijg er energie van. Ik heb al veel bijzondere mensen op mijn pad ontmoet en ik hoop er nog veel te mogen leren kennen. Ook hoop ik nog veel waardevolle gesprekken te mogen voeren en te horen wat jij te vertellen hebt. Auteur: Madeleine van Mourik.