BRENGT WHATSAPP STRESS OF GEMAK?

Het bestaan van WhatsApp, brengt het gemak of juist stress? Telkens verbaas ik me weer, als ik mensen gestrest zie omdat een ander niet direct reageert. Hij was net wel online, waarom krijg ik geen bericht? Zij heeft het bericht allang gezien, dan kun je toch even iets sturen? Ik zit al 1,5 dag te wachten, zo belangrijk ben ik dus niet.

Allemaal aannames en in mijn ogen signalen van een gehechtheidswond. Want wat maakt het los in jou, als de ander niet beschikbaar is? Welke delen worden er geraakt, als je even geen prioriteit bent?

Ik heb een aantal grenzen opgesteld, die heel emotioneel volwassen zijn:

• Ik hoef niet direct te reageren of terug te appen, alleen maar omdat de ander contact met mij zoekt.
• Ik reageer wanneer ik een natuurlijke impuls heb om te reageren. Ik reageer niet vanuit schuldgevoel, op basis van codependentie.
• Ik heb geen recht op iemands tijd. Het is oké als de ander de tijd neemt om te reageren. Het is niet persoonlijk.
• Ik heb bepaalde tijden (of een hele dag of middag) waarop ik niet op apps reageer. Gezond gehechte mensen begrijpen dit en stimuleren het juist.
• Als ik een ongemak ervaar als de ander niet terug appt, dan besef ik dat mijn kleine ‘ik’ een verhaal creëert. Ik blijf aanwezig bij wat ik in mijn lichaam ervaar en keer als het rustig is terug naar het nu.
• Iedereen heeft een andere relatie met constant contact willen. Sommige mensen kiezen ervoor meer offline te zijn. Ik respecteer mijn behoefte daarin en ook die van de ander.
• Als de ander mij verwijt dat ik niet gereageerd heb, dan laat ik kort weten dat ik het druk had, of geen behoefte. Ik ga me niet verontschuldigen of van alles uitleggen.

Als de ander druk blijft uitoefenen, of mij een schuldgevoel wil geven, dan vraag ik of de ander misschien angstig is en blijf bij mijn eigen grenzen. Auteur: Madeleine van Mourik.