‘Wil je weer een stuk voor Bindu schrijven?’ Deze vraag werd mij in de zeer vroege ochtend gesteld. Jazeker, hier hoefde ik geen moment over na te denken. Zij die mij bleef volgen, zag worstelen, een helpende hand bood, liefdevol en middels confrontaties. De sprankelende persoon achter Bindu, Madeleine, heeft mij een jaar of vijf geleden een podium aangeboden op haar website, net terwijl ik opkrabbelde uit een zware depressie. Het schrijven over spiegels der natuur, dit schrijven was een van de krachtigste bronnen tot zelfinzicht, acceptatie en waardering.
Being you
Vijf jaar lang coaching gevolgd, op sommige momenten zeer intensief. Iedere keer een stap verder op weg naar mijzelf. ‘Being you!‘ Hardleers, iedere keer opnieuw bleef ik tegen de golven in zwemmen. Hoe meer ik te horen kreeg, beter mee te deinen op de golven, hoe harder ik wilde bewijzen dat hard werken beter was. Bewijzen, aan wie? Uitputting bracht het, weg van de pijnen die zich steeds weer aandiende. Hoe vaak moest ik mijn lessen nog tegenkomen?
Zware stukken doorlopen, doorvoelen. Ik moest het doen, helemaal zelf. Een paar liefdevolle mensen welke met zachtheid ondersteunden. Zachtheid, eerst ongemakkelijk, daarna verslavend. Wat had ik het nodig, die zachtheid te voelen. Van hard werken ging ik naar afhankelijkheid. Afhankelijkheid en hunkerend naar zachtheid. Tot ik uiteindelijk besefte, dat ik die zachtheid mijzelf moest geven. Ik weet nog niet hoe.
Meedeinen op de golven
Langzaam en stap voor stap kwam ik voor mij op de juiste weg. Nog steeds met hobbels, hobbels welke ik met plezier nam. Of zoals men zegt ‘meedeinen op de golven’ Hierdoor kreeg ik kracht, werd ik sterker. Pakte de nog te doorlopen stukken aan. Kom maar op, ik kan het. Het lukte, zakte steeds minder terug, de pijnen omarmen. Samen, want op de momenten je kwetsbaarheid laat zien, val je niet meer, word je gedragen in zachtheid, en ondersteund door stevige handen.
Ik durfde te gaan staan voor mijzelf, leerde grenzen voelen en aangeven, loslaten en omarmen. De ouder zijn voor het lieve kleine meisje in mij. Langzaam aan kwamen er situaties en mensen op mijn pad, meer passend bij het moment, passend bij mijn authentieke ik- ‘Being you’. Een persoonlijke, emotionele, spirituele en energetische reis. Iedere keer werd er een steen verlegd in de rivier waardoor deze natuurlijker mocht stromen, verwarmend.
Ik kan het
Het voelt als een flow, welke mooie inspiraties brengen, volgend in rap tempo en wat voelt het heerlijk. Keuzes welke beter passen, uit mijn comfortzone. Van de woorden ‘ik doe maar wat’ naar ‘ik kan het’ Groots want mijzelf klein houden is niet meer nodig.
Ik voel een serene rust, hier kan ik van genieten en wil ik blijven. Genietend van de goudgekleurde bladeren welke door de zon oplichten, ben ik dankbaar voor mijn lessen. Mijn geleerde lessen, in plaats van willen wat een ander heeft. Mijn lessen, mijn pad. Dank je wel Bindu, voor wederom een podium.
Auteur; Uit liefde, Marianne van Kampen (Website NatuurlijkMarianne.eu).
Leuk artikel? Deel het!
Schrijf je in voor onze
NIEUWSBRIEF!
Gerelateerde artikelen
Groei, Helen
|ZORG VOOR JE ZEN-LANE
Groei, Meditatie
|DE KRACHT VAN HET NU
Groei, Meditatie
|INNERLIJKE TRANSFORMATIE DOOR VIPASSANA
Groei, Helen
|THE CURE FOR THE PAIN IS THE PAIN
Groei, Loslaten
|DE KRACHT VAN EMDR
Groei, Helen
|WAT IS TOEGEPASTE KINESIOLOGIE?
Schrijf je in voor onze
NIEUWSBRIEF!