ANGST, WAT DENKEN ZE OVER ME?

Wat denken ze over me? Het is voor veel mensen nog steeds een behoorlijke angst en struggle. Waarom zijn we zo bezig met wat anderen van ons vinden en denken, zelfs compleet vreemden?

Wat denken ze van mij?

Eigenlijk maakt het niet uit ‘waarom‘. De waarheid is dat je op een bepaald moment je acties en beslissingen baseert op hoe je verwacht dat anderen je zullen waarnemen. Als gevolg hiervan doe je niet altijd de dingen die je zou willen doen, omdat je angst voelt voor wat anderen zullen denken.

Ik zeg niet dat jij je van helemaal niemand meer iets moet aantrekken. Het is zeker waardevol om enkele mensen in je omgeving te hebben, die je kunt vertrouwen in hun mening en advies. Mensen die je vertellen dat je niet helemaal goed bezig bent, of je aanmoedigen het risico te nemen.

“Beauty begins the moment you decide to be yourself”

Gelukkig heb ik enkele vrienden die me in toom houden, of juist een duwtje in de rug geven. En een moeder die het me altijd zal vertellen als ik even niet helder denk. Maar hoe zit het eigenlijk met de meningen van anderen? Hoe zit het met degenen die je naar beneden halen, of je voorzien van slecht advies zonder reden?

Geen ‘normaal’ meisjesgedrag

In het verleden heb ook ik me echt veel te druk gemaakt, over de meningen van anderen. Ik was niet het zelfverzekerdste kind. Net als vele anderen werd ik af en toe behoorlijk belachelijk gemaakt. Ik werd uitgelachen omdat ik wat teveel vet had, of gekke kleding droeg. Ik werd gepest omdat ik anders was dan de middenmoot, me gedroeg als een jongen en met bizarre creaties verscheen. Dit was geen “normaal” meisjesgedrag en dat lieten ze me weten ook. 

“Trying to act normal is the most unnatural behavior of all”

Vaak zie je hierdoor dat je kansen aan je voorbij laat gaan, omdat je gewoon te veel geeft om wat andere mensen denken of over zeggen. Je gaat je bijvoorbeeld anders kleden of bepaalde hobby’s niet meer uitoefenen. Misschien is het wel zo erg dat je uit angst stopt met zijn wie je eigenlijk echt bent. Een interessante vraag om jezelf eens te stellen is; ‘wanneer was de laatste keer dat ik niet deed wat ik wilde, omdat ik bang was voor wat anderen zouden denken?’

Wat kun je zelf doen?

Een aantal dingen die je kunt gebruiken als inzichten om weer te kunnen zijn wie je bent en je niets aan te trekken van wat anderen van je denken of zeggen, ga ik hieronder bespreken.

Ten eerste zou ik zeggen; ‘onthoudt goed dat de negatieve opmerkingen die iemand maakt, over hen gaan en niet over jou!‘ Bij veel wat ik gedaan heb, hoe ik me gekleed heb, of hoe ik me gedragen heb, kreeg ik commentaar of een kritische toon. Er zijn mensen die commentaar hebben op mijn reizen en mijn verhalen. En mensen die opmerkingen hebben over mijn kledingstijl, of gewoon simpel weg zich irriteren aan wie ik ben en hoe ik overkom. 

“Be you. The world will adjust”

Kritiek kan behoorlijk confronterend zijn. Waarom zouden mensen, die je niet eens kennen, zich gedwongen voelen om hun mening te ventileren? Vaak zie je dat de mensen die hun best doen om opmerkingen te maken, zelf moeite hebben met hun leven of iets in zichzelf. Waarom zou iemand die gelukkig is, of een waardevol leven heeft, de tijd nemen om een ander te bekritiseren?

Wat je zegt….

Gelukkig realiseerde ik me dat de vervelende opmerkingen die ik ontving, een weerspiegeling zijn van de boodschapper en niet van mij. Ik leer mezelf om de opmerkingen niet aan te nemen en ze bij de boodschapper te laten. En ook als ik zelf kritiek lever kijk ik hierna, wat zegt dit eigenlijk over me? Welk deel in mezelf erken ik niet, of verstop ik liever? Als ik er namelijk niets mee zou hebben, zou ik er ook niets van vinden. 

“Cheer up the worst is over”

Het volgende wat je kunt doen is realistisch nadenken. Stel jezelf de vraag; ‘wat is het ergste wat er kan gebeuren?’ ‘Wat weerhoudt me van het doen van de dingen die ik wil doen?’ Je wil bijvoorbeeld graag goed worden in boksen. Je bent alleen bang om als enige vrouw op de sportschool te staan, tussen al die te brede mannen. Voel je de spanning al? In je eentje daar staan en al die blikken en meningen die je gaat krijgen?

Worst-case scenario?

‘Wat is het ergste dat er kan gebeuren als ik dit doe?‘ Je krijgt misschien vreemde blikken of je moet naast een paar stinkende mannen staan. En als de sportschool gevuld is met vrouwen die graag roddelen, dan kunnen ze iets over je zeggen. En als dat allemaal zo is, is dat worst casescenario dan echt zo erg? Nee! Inderdaad dat is het niet.

Wat is het ergste dat er kan gebeuren, als je niet de dingen doet die je gelukkig maken, omdat je je zorgen maakt over wat andere mensen zullen zeggen of denken? Als je deze dingen niet doet, gaat dat ten koste van je geluk en je zul dus niet je mooiste leven leven. Hoe verdrietig is dat eigenlijk?

Is het echt zo erg?

En ja, ik weet het, omdat ook ik het in het verleden dit heb ondervonden. Ik heb mezelf dingen onthouden die ik eigenlijk wilde doen, allemaal omdat ik me te druk maakte om wat anderen zouden denken. De volgende keer dat je aarzelt om iets te doen, of een risico niet neemt omdat je bang bent voor wat andere mensen zullen denken, stop dan en vraag jezelf: ‘wat is het slechtste scenario als ik dit doe?‘ Het zal altijd minder erg zijn, dan achteraf de spijt wat je niet gedaan hebt. Auteur: Madeleine van Mourik.