Gillian is een zevenjarig meisje dat op school niet stil kan zitten. Ze staat voortdurend op, wordt afgeleid, vliegt met haar gedachten en volgt geen lessen. Haar leraren maken zich zorgen om haar, straffen haar, schelden haar uit, belonen de paar keer dat ze attent is, maar niets helpt. Zij, Gillian, weet niet hoe ze moet zitten en kan niet oplettend zijn. Anders zijn is moeilijk voor haar.
Guillan lijdt
Als ze thuiskomt, straft haar moeder haar ook. Dus zij, Gillian, heeft niet alleen slechte cijfers en straffen op school, maar ze lijdt ook thuis door hen. Op een dag wordt Gillians moeder naar school geroepen. De dame, verdrietig als iemand wachtend op slecht nieuws, pakt haar hand en gaat naar de gesprekskamer. De leraren spreken van ziekte, van een duidelijke stoornis. Misschien is het hyperactiviteit of misschien heeft ze een medicijn nodig.
Tijdens het interview komt er een oude leraar aan die het kleine meisje kent. Hij vraagt alle volwassenen, moeder en collega’s, om hem te volgen naar een aangrenzende kamer van waaruit ze nog steeds te zien is. Als hij weggaat, vertelt hij Gillian dat ze snel terug zullen zijn en zet een oude radio met muziek aan.

Ze danst met haar hart
Omdat het meisje alleen in de kamer is, staat ze onmiddellijk op en begint ze op en neer te bewegen. Ze beweegt de muziek achterna met haar voeten en haar hart. De leraar glimlacht als de collega’s en de moeder naar hem kijken met een blik tussen verward en meelevend. Zoals vaak gebeurt naar de ouderen. Dus hij zegt: “Zie je? Gillian is niet ziek, Gillian is een danseres!”
Niemand kan stilzitten!
Hij raadt haar moeder aan haar mee te nemen naar een dansles en dat haar collega’s haar af en toe laten dansen. Ze volgt haar eerste les en als ze thuiskomt, zegt ze tegen haar moeder: “Iedereen is zoals ik, niemand kan daar stilzitten!” In 1981, na een carrière als danseres, het openen van haar eigen dansacademie en het ontvangen van internationale erkenning voor haar kunst, werd Gillian Lynne de choreograaf van de musical “Cats”.
Hopelijk vinden alle “anders zijnde” kinderen volwassenen die in staat zijn hen te verwelkomen voor wie ze zijn en niet voor wat ze missen. Lang leve de anders zijnden, het zwarte schaapje en de onbegrepenen. Zij zijn degenen die schoonheid creëren in deze wereld. Bron het element van Ken Robinson.
Leuk artikel? Deel het!
Schrijf je in voor onze
NIEUWSBRIEF!
Gerelateerde artikelen
Groei, Helen
|TRAIN JE GEEST EN KRIJG ALLES WAT JE WIL
Groei, Helen
|CRANIO SACRAAL THERAPIE EN BLOKKADES
Groei, Verbinding
|BRENGT WHATSAPP STRESS OF GEMAK?
Groei, Helen
|WEETJES OVER JE DARMEN
Schrijf je in voor onze
NIEUWSBRIEF!
