ACCEPTATIE IS HET ANTWOORD

Het is normaal om je boos of verdrietig te voelen als dingen niet goed gaan. Je relatie loopt niet goed, je hebt de baan niet gekregen die je wilde en ga zo maar door. Het is dan logisch om boosheid of verdriet te voelen.

Ook ik heb me vaak verzet tegen wat was. Ik kon geen acceptatie vinden voor mijn whiplash, me maar moeilijk kunnen neerleggen bij een relatiebreuk of gewoon het tijdelijk in een dip zitten. Het nare gevoel moet het liefst nu weg, in plaats van morgen.

Ik wil geen pijn voelen

We rennen weg voor de pijn, we onderdrukken het, of gaan het dempen. Dit is alleen geen oplossing voor de lange termijn, want het gevoel eronder blijft en lost niet op. Als je er op een manier mee wil leren omgaan die geneest, oefen dan om het er alle gewoon te laten zijn. Je hebt meer moeite met het accepteren en loslaten van het negatieve, dan het positieve. Dit komt omdat je dan niet accepteert wat is.

Je krijgt de baan niet, dus sta je ​​stil bij iets wat je wilde. Dit is alleen niet handig en roept nare gevoelens op. Wat kun je doen om het te veranderen? Eckhart Tolle vertelt het ons in zijn boek “The Power of Now”. Hij zegt: “wanneer je niet tevreden bent met jouw omstandigheden, je drie opties hebt, namelijk: loslaten, veranderen of accepteren”.

In veel gevallen, zoals het verlies van een dierbare of het verliezen van een baan, kunnen we de situatie niet veranderen of er van weglopen, waardoor we alleen de derde optie overhouden: het accepteren.

Bescherm jezelf

Je kunt niet verder, als je de situatie niet accepteert. Het betekent niet dat je het leuk moeten vinden, maar een deel van het loslaten is de dingen accepteren zoals ze zijn en verder gaan. Acceptatie is als jezelf beschermen.

Als je een situatie accepteert voor wat hij is, stop je met proberen hem te veranderen. De situatie of omstandigheid verliest zijn kracht en zo kun je verder gaan met je leven. Dit helpt om je negatieve gevoelens en de fysieke en emotionele reactie te verzachten. Je hebt geen controle over wat er is gebeurd, maar je kunt wel bepalen hoe je reageert. Auteur: Madeleine van Mourik.